Adriana Vriesman

Oud worden Hoe is het nu met oud zijn ? In een modern geworden jasje gestoken stappen we fier vooruit,waar naar toe? Onze stem wordt

Een lijf in de jaren kleine stapjes over het gras groen en mals onder je voeten zo een jong leven in “bloei” sneeuw en ijs

Nee, Nee loop nu even achter mij nee niet voorop schuil je maar achter mij ik ben niemand dat is wat gemakkelijker voor jou Kijk

Mijn oude verroeste hoofd loopt vast, oude liefdes lopen te stamvoeten, de tijd vervliegt met het scheppen van luchtballonnen , kleurig dwarrelen ze in `t

Het is al weer een week Nieuwjaar  de rust is weer gekeerd. Ik kan weer languit  op mijn rug in de kamer liggen. Elke ochtend

Het nieuwe jaar kan mijn hart niet veranderen Het zweeft nog altijd in de tijd van mijn 24ste jaar buiten met de gevallen bladeren ruim