Adriana Vriesman

Woordeloos Ze zei ~~~Ik oud van jou~~~ Ik die door het leven roeide met die hoge golven, Voelde zich vaal als een dier dat even

Een druppeltje gedachten zweeft door de ruimte Een piepklein gedachten druppeltje Dat zo maar kan groeien Tot iets  grootst waar je warm van wordt Zomer

Daar ligt de draad Zacht en stevig een draad zoals vele toch is hij van levens  belang daar ben k mij van bewust. Ik houd

In het weergaloze denken schieten jaren van herinnering voorbij zo maar op het bankje naast de deur het vrije veld ligt verderop . Hier in

Een Zomerdag. Een stil windje waait zo af en toe door je haren. de witte was aan de lijn beweegt zoetjes heen en weer. moeder