Het geheugen bos staat volop in bloei.
Ik nijg er naar om de bloemen te plukken ,
en de takken naar mij toe te trekken .
Iets houd mij tegen .
Waarom zal ik de bloemen tot mij nemen?
Zij verwelken in mijn hand de takken
komen zonder sapstroom van de bron.
Waren het,…. de in jonge jaren takken,
die wild zwiepten door kille wind,
bloemen die fladderen door de lucht,
mijn hart probeerde te raken.
Nu kijk ik naar het resultaat van bloei.
Alles is tot rust gekomen.
ik bezeer mij niet meer aan
jonge scheuten van de stam.
Er staat geen boom stram recht op
zij buigen met de wind mee.
Adriana Vriesman.
het
Adriana Vriesman 