Het koele water zo blauw

Dat babbelt en kabbelt langs de oever

Een windje dat strijkt over de golfjes

zoals een moeder dat over

het haar met krullen van `t  kindje strijkt

Zo liefelijk is het aanblik van het water

De lichtblauwe japon van de hemel

Met een wit vlokje  wolk

Links van mij  dansen heldere kleuren

van de bloem bollenvelden

paars ,rood ,geel, roze,

zij botsen tegen mij aan

De zon  die er overheen  scheert.

In de verte de stolpboerderijen

van het Westfriese land

daarachter rond en glooiend

de duinen met de zee

verder reikt het land niet

de wereld is eindig  zo ook de zee

Hier wandel ik samen met de hond

mijn wereld mijn Westfriesland

kleurig en echt zoals mijn leven.

Adriana Vriesman.