als tranen het stoepje schrobben
voor mijn deur
hoe goed ook bedoeld
rollen rommelig dagen
naar buiten
in alles ben ik alleen
Ik ben alleen
gesprekken over het dooie graf
vraag niet naar de redenen
Ik gaf geen wenk of knipoog
het is houvast van de letters
blind vertrouwen in mij zelf
op de kale takken sneeuw
dotterig en romig wit
achter het winter muurtje
de blindheid van de mens
breng het koele water naar zee
verliefdheid van jaren zwemt mee
welkom, welkom in deze show.
Schrob het stoepje schoon
t is show ....t is show
Guda Vriesman.
Adriana Vriesman 