Woordeloos
Ze zei ~~~Ik oud van jou~~~
Ik die door het leven roeide met die hoge golven,
Voelde zich vaal als een dier dat even over de kop werd geaaid.
En even later weer werd vergeten.
~~~Maar ik houd van jou~~
De wereld brak open.
Een gesprekje over jou en mij leven van beiden.
Mijn woordeloze woorden op pakte ,
gewoon mens wilde zijn voor mij met mij.
Ik houd van jou
woorden die om mij heen zweefden.
Ik kom weer terug
kom bij jou thee drinken
zoals dat jaren gaat
Er is geen vroeger er is nu
Mijn leven heeft inhoud,
Ik ben belangrijk voor alle bloemen
die in de winter stralen.
Adriana vriesman.
