Bloeiende chrysanten in mijn tuin

een snufje kou laat zich voelen

bladeren bruin en nat soppen onder mijn voeten

de nacht dient zich sneller aan

mijn ouders schuiven zich naar voren

zij verhalen hun leven bij de warme kachel

of ik luister of ik weet

in het kopje dampt de warme koffie

een verloren tijd wordt ingehaald

de familie druppelt naar binnen

warmt zich bij het vuur van de kachel

een tijd verliest zijn koude

ik vind vreugde in `t stille hart

zichtbaar door het raam de sterren hemel

ik pluk een ster en plak hem op mijn hart.

Adriana Vriesman.