Nu de herfst bijna voorbij gaat

is er altijd sneeuw

Het kalmpjes dwarrelen van vlokjes sneeuw

gaat aan je voorbij, eens zal het lente zijn

echter die dichte sneeuw van leugens!

Behoed mij voor toch voor die dichte sneeuw

Jij ..die.. in mijn plaatjes boek

lacht en poseert voor de camera

in gevaarlijk zacht dons wieg je heen en weer.

het brave zachte is weg geslopen

als het ijs gaat kruien in felle storm.

Het blonde witte zand  van die blanke duinen

waar ik wandel in het witte zand

ben ik weer als toen

die onschuld als het witte zand onder mijn voeten.

Adriana Vriesman.