Op brede trappen begeef ik mij naar boven.
heel bewust loop ik naar boven .
boven staat een oude witte kerk.
om mij heen staan groepjes mensen te praten.
De lucht is helder
er is geen koude of warmte.
ik versta niet de taal
van die mensen om mij heen
woorden zijn niet belangrijk
ik weet dat zij ook naar boven
gaan naar die oude witte kerk.
Ik stop even en kijk om mij heen
het is stil en indrukwekkend
ik; die daar staat
ik; op die trappen naar boven.
antwoorden zijn niet van belang
Mijn wil om verder te gaan is groot
gedreven door een soort innerlijkheid
Ik; loop met mij mee.
toch ben ik niet alleen
Opeens ben ik in de oude kerk
mensen zitten in afwachting bij elkaar
ik kijk een beetje verlegen om mij heen
Priesters lopen af en aan
zij knikken mij vriendelijk toe.
Wenken mij kom dichterbij.
Adriana
