Ik zet mij neer aan de keukentafel En nip aan mijn koffie zo`n rustig moment Een slokje koffie  en kijk even naar buiten .Nee ik heb geen krant meer dat is mij veel te duur en ik kan alles lezen op de computer. En de tv babbelt de hele dag .Ja ik ben singel zoals ze dat noemen.

Nu hoor ik dat 1 op de 4 mensen een hersenaandoening heeft.

Ik ga even terug naar mijn schooljeugd

Je koos wat vriendinnetjes uit om te spelen en ja die was een beetje gek maar deed toch mee want dat kind kon goed touwtje springen  en zo deden al die kindertjes mee waar ze goed in waren  en die dicht bij je huis woonden

En je wist die vrouw of man was een beetje raar maar leefden toch in de dorps gemeenschap De dokters wisten immers ook niet wat  te doen met die mensen. De wetenschap had er nog geen kijk op .

Een man in het dorp met twee volwassen kinderen die niet  zo slim waren maar hij leerde ze van alles en verzorgde ze goed .Die man had een levenstaak. En zo  was moeder of vader bij de kinderen over huis en we hadden geen automatische wasmachine geen koelkast  geen auto en zo meer.

De mensen hadden een zware taak, zorg voor vader en moeder en familie hadden  ook nog zorg over dat kind dat maar niet leren wilde en bleef zitten op school

Later kwam je die jongeling tegen ja hij had een florerende zaak

En die dochter werd advocaat  Ja hoe gek mag je zijn in Nederland.

Adriana