Dag klein duinviooltje,
daar langs het zandpad,
naar de top van het duin.
je bloemblaadje paarsblauw
met het hartje geel
begroetend naar mij toe.
zo stil en oplettend,
sta je daar voor korte tijd.
voor iedereen die je wil zien.
volgend jaar na lang wachten.
zal je dan op dezelfde plaats staan?
daar verderop… de blauwe zee distel.
de hele echte….
het is een zeldzaamheid.
dat ik je mag bekijken
voorover mag buigen.
de kleine wonderen van de natuur.
zal ik je weer zien?
of zal ik je moeten begroeten
met de beelden in mijn geest.,
die ik opgedaan heb
toen ik je daar zag staan
AdrianaVriesman
