Stilte is een vriend
Het huis in de straat
vlak bij de brug staat stil en leeg.
Er is geen verlangen de stilte te vervangen door woorden.
Geen stem lokt mij naar binnen,
Mijn versleten lijf wordt niet herkent.
De ranke bladeren zijn er uit geknipt.
Voor mij zie ik niet het vroegere
Er is geen noodzaak te wachten op een wenk.
Mijn hart is zo stil,als een oude boer
die niet meer op zijn land werkt.
Ik hengel nog naar bloesems van een lente,
zij verwaaien met een vluchtige zucht.
De schemer naderd mijn dorp
waar mag die zijn!
De stilte reist met mij mee.
Een vriend die mij nooit verlaat
GUDA
Adriana Vriesman 