Vluchten.

Het roestige bruin oud en verkreukeld

is  de veerkracht van het streven

geen flitsende luister hartstocht is bedolven

een  leger van  ritselende gefluister loopt je achterna

de zomer vlucht haastig heen

vochtige  kilte omringt je alom

het spreken verstilt in mistige ruimte

oude voeten hebben geen rust meer

zij kraken met hun laatste stappen

de maagden bereiden zich voor

een kille vrieskou maakt hen blank

voor de verzakte vensters

een zomer vlucht, kijkt niet om

de schilder zet zijn penseel

de kat rekt z`n lijf.

Adriana